افرادی که سبک یادگیری حرکتی دارند (فراگیران حرکتی)، هنگام حرکت بدن و تعامل با محیط اطرافشان، به طور موثرتری اطلاعات را به یاد می‌سپارند. این افراد مشارکت فعال را به نظارت منفعل ترجیح می‌دهند و معمولا مشکلات را از طریق آزمون و خطا حل می‌کنند تا این‌که اطلاعات ارائه‌شده را بپذیرند؛ همچنین، اطلاعات عملی را باارزش‌تر از مفاهیم نظری می‌دانند.در حالی که ممکن است برخی افراد در درجه‌ی اول یادگیرنده‌ی حرکتی باشند، بیش‌تر افراد در درجه‌ی دوم و سوم به صورت حرکتی می‌آموزند. افراد دیگر، مانند یادگیرنده‌های تصویری (افرادی که با مشاهده بهتر یاد می‌گیرند)، نیز ممکن است از فعالیت‌های یادگیری حرکتی بهره‌مند شوند.