فریدریش نیچه، فیلسوف نامدار و پرآوازه‌ی آلمانی، طی یکی از درخشان‌ترین گزین‌گویه‌های خود، چنین بیان داشته است: «زندگی بدون موسیقی، اشتباهی بیش نیست.» بی‌گمان هر یک از ما در مقاطعی از زندگی خود، صحت این گفته را با تمام جان خویش آزموده‌ایم؛ در برهه‌هایی که زیر بار جانکاهِ عواطفی چون اندوه و یأس و سرشکستگی، چاره‌ای جز پناه بردن به موسیقی پیش پای خود ندیده‌ایم.

در لحظاتی که بهترین بیانِ عواطف خود را نه در کلمات یا تصاویر، بلکه در اصوات موسیقایی یافته‌ایم. آری، در چنین دقایقی، یقیناً به روشنی دریافته‌ایم که زندگی بدون موسیقی اشتباهی بیش نیست؛ اشتباهی هولناک و بزرگ. و چه بسا، پس از این دریافت، خداوند را به پاس ارزانی داشتن نعمت موسیقی به نوع بشر، شکر گزارده‌ایم!

مطالبی که به ما می‌آموزند چگونه گوش خود را برای لذت بردن از موسیقی فاخر تربیت کنیم. در راستای دستیابی به این هدف، اسپات برخی از مهم‌ترین و در عین حال، ابتدایی‌ترین اصول نظری دانش موسیقی‌شناسی را با زبانی ساده و روشن، با ما در میان نهاده است.

نقد و بررسی پی دی اف چگونه از موسیقی لذت ببریم

بخشی از کتاب چگونه از موسیقی لذت ببریم pdf رایگان: ریشارد اشتراوس توانسته از راه نوشتن «منظومه‏‌های سمفونیک» خود شهرت و موفقیتی بیش از عرضۀ سمفونی‏‌های خالصش به دست آورد، اگرچه سمفونی «دمستیک» او، به‌خاطر شوخی‌‏های موزیکالش نیز پراحساس به نظر آمده است. این واقعیت، در مورد آهنگسازان درجه دوم روسیه، به استثنای «راخمانینف»، که سمفونی دوم و کنسرتو پیانویش شهرتی روزافزون یافته است نیز صدق می‌‏کند.

آهنگسازان فرانسوی: ونسان دندی، بیزه و سن‌سانس و انگلیسی: الگار و وگان ویلیامز، و روسی مانند: اسکریابین، استراوینسکی و شوستاکویچ، همگی سمفونی‏های عالی و بزرگی نوشته‌اند، ولی از تمام آن‌ها، سیبلیوس فنلاندی، از لحاظ مطبوعیت عامه، تجلی‏ای پیشرفته‌تر دارد. تصانیف سمفونیک آمریکایی نیز در سبک قدیمی‌تر توسط هِنری هدلی و به سبکی کم‌وبیش مدرن‌تر توسط بلوک، کوپلند، ویلیام شومان، و پل کرستون و دیگران نوشته شده‌اند.